bu kızı yeniden küçültmeliyim dönme dolaplara bindirmeliyim farkındayım farkındayım...
büyü büyü nereye kadar hocam ya artık yavaştan küçüleyim diyorum...bi 89 olmuşumdur zaten tamam abartmayalım o kadar olmasa da nerden baksan 40 hissediyorum elimde değil!Bu, çilekeş kader kurbanı olduğumu düşünmemle falan ilgili değil tabi ki ama hep böyle oldu;okul hayatım boyunca hep üst sınıflarla arkadaşlıklarım oldu ilkokul birinci sınıfta 3lerle,5lerle takılıyordum mesela ortaokulda etrafımda hep bi liseli tayfası bu böyle sürdü ilk işyerimde ben 20lerin başındayken iş arkadaşlarım 30ların demindeydi...şimdi müdürlerim 74lü falan mesai arkadaşlarım biçoğu evli barklı hatta çocuklu insanlar o derece yani :)
Böyle yaşça büyük insanların ortamlarında olduğum içinmidir bilinmez dışardan çok olgun,mantıklı,realist biri olduğum düşünülür hep aslında hayalperest,astığı astık kestiği kestik,hiç bir zaman yere basan fikirleri olmayan biriyken ;) anneme göre babamdan almışım hayalperestliğimi...haklı sanırım çünkü o öğretti bana hayal kurmayı ve hep "hayallerinize duvar örmeyin" derdi...hala öyle ama sanırım eski sevinci tadı yok gibi pek :// bi rivayete göre de arkadaşlarımda benim gibiymiş küçüklüğümden beri hep bi anormalite peşinde hep bi obsesiflik hali ve hep bi uçuk fikirler dünyasında...ve evet hala hepsi öyle ;) e bunlar yoruyo sanırım o yüzden bu yorgunluk halim şimdilerde,fazla olgun hissetmemim sebebi tam da bu olabilir.Peki napıyım şimdi geri mi sarayım yani,baştan mı alayım?..ya da bunlar sonra yorumlarım daha mı sıradan olmalı acaba normal tepkiler mi vermeliyim ki :S meselaaa...bi çok insan için sağlık kısmının sorun olduğu 397 olan kan şekeri değerimin neden 400 değil de 397 olduğunu düşünmem neden allahım bi de tek sayı ;397 ( ! ) acaba bi kaşık nutella yesem 400e tamamlarmıyım diye düşünmem pek sıradan değil kabul ediyorum...bunu düşünmek yerine ne yapsam da düşürsem demeliyim bunu da biliyorum.Neyse bu durumları ayrı konu başlığında incelemeliyim,hangi konu başlığımı.... "Obsesyon Kraliçesi Hande"
Bu aralar asıl düşündüğüm kendimi bildim bileli hiç olduğumdan küçük hissetmediğim;ne yaşım gibi hissettim ne de daha küçük...hani milletin ağzında sakız olan içimizdeki çocuk varya benimki hanginizin içinde...ya da biri benim elimden tutsun azcık çocuk gibi hissettirsin ya kıskanıyorum vallahi bi formülü,şifresi,kursu mursu varya öğretin biriniz...bende herkes gibi "içimdeki çocuk"lu cümleler kurmak istiyorum o muhabbetlere katılmak istiyorum (:
ya hiç mi bırak inceldiği yerden kopsun diye düşünmez insan yoook ben hemen daha sıkı bağla aman hııhh iyice diye önlem alayım!Belki de abla oluşumun etkisi vardır diyorum zaman zaman kardeşlerin kendiliğinden yüklediği sorumluluk psikolojisi falan hani...öyle ya da böyle bi ara şu koca kazığa minik kız gibi hissettirmenin yolunu bulmalıyım.
Derdim anlaşıldımı milleeeett;beni dönme dolaba bindirecek,piknik miknik saçma şeyleri sevdirecek,oyuncaklara oyunlara animasyon filmlerine karşı ilgimi oluşturacak,mıçmıç takılmayı ortamdan soyutlanmamayı öğretecek,bu ne ya ıyyy çocukmusunuz olm ben gelmem ben yapmam tavrını hayatımdan çıkartacak kankalar aranıyooooorrr ! müracat hayatıma ;)
büyü büyü nereye kadar hocam ya artık yavaştan küçüleyim diyorum...bi 89 olmuşumdur zaten tamam abartmayalım o kadar olmasa da nerden baksan 40 hissediyorum elimde değil!Bu, çilekeş kader kurbanı olduğumu düşünmemle falan ilgili değil tabi ki ama hep böyle oldu;okul hayatım boyunca hep üst sınıflarla arkadaşlıklarım oldu ilkokul birinci sınıfta 3lerle,5lerle takılıyordum mesela ortaokulda etrafımda hep bi liseli tayfası bu böyle sürdü ilk işyerimde ben 20lerin başındayken iş arkadaşlarım 30ların demindeydi...şimdi müdürlerim 74lü falan mesai arkadaşlarım biçoğu evli barklı hatta çocuklu insanlar o derece yani :)
Böyle yaşça büyük insanların ortamlarında olduğum içinmidir bilinmez dışardan çok olgun,mantıklı,realist biri olduğum düşünülür hep aslında hayalperest,astığı astık kestiği kestik,hiç bir zaman yere basan fikirleri olmayan biriyken ;) anneme göre babamdan almışım hayalperestliğimi...haklı sanırım çünkü o öğretti bana hayal kurmayı ve hep "hayallerinize duvar örmeyin" derdi...hala öyle ama sanırım eski sevinci tadı yok gibi pek :// bi rivayete göre de arkadaşlarımda benim gibiymiş küçüklüğümden beri hep bi anormalite peşinde hep bi obsesiflik hali ve hep bi uçuk fikirler dünyasında...ve evet hala hepsi öyle ;) e bunlar yoruyo sanırım o yüzden bu yorgunluk halim şimdilerde,fazla olgun hissetmemim sebebi tam da bu olabilir.Peki napıyım şimdi geri mi sarayım yani,baştan mı alayım?..ya da bunlar sonra yorumlarım daha mı sıradan olmalı acaba normal tepkiler mi vermeliyim ki :S meselaaa...bi çok insan için sağlık kısmının sorun olduğu 397 olan kan şekeri değerimin neden 400 değil de 397 olduğunu düşünmem neden allahım bi de tek sayı ;397 ( ! ) acaba bi kaşık nutella yesem 400e tamamlarmıyım diye düşünmem pek sıradan değil kabul ediyorum...bunu düşünmek yerine ne yapsam da düşürsem demeliyim bunu da biliyorum.Neyse bu durumları ayrı konu başlığında incelemeliyim,hangi konu başlığımı.... "Obsesyon Kraliçesi Hande"
Bu aralar asıl düşündüğüm kendimi bildim bileli hiç olduğumdan küçük hissetmediğim;ne yaşım gibi hissettim ne de daha küçük...hani milletin ağzında sakız olan içimizdeki çocuk varya benimki hanginizin içinde...ya da biri benim elimden tutsun azcık çocuk gibi hissettirsin ya kıskanıyorum vallahi bi formülü,şifresi,kursu mursu varya öğretin biriniz...bende herkes gibi "içimdeki çocuk"lu cümleler kurmak istiyorum o muhabbetlere katılmak istiyorum (:
ya hiç mi bırak inceldiği yerden kopsun diye düşünmez insan yoook ben hemen daha sıkı bağla aman hııhh iyice diye önlem alayım!Belki de abla oluşumun etkisi vardır diyorum zaman zaman kardeşlerin kendiliğinden yüklediği sorumluluk psikolojisi falan hani...öyle ya da böyle bi ara şu koca kazığa minik kız gibi hissettirmenin yolunu bulmalıyım.
Derdim anlaşıldımı milleeeett;beni dönme dolaba bindirecek,piknik miknik saçma şeyleri sevdirecek,oyuncaklara oyunlara animasyon filmlerine karşı ilgimi oluşturacak,mıçmıç takılmayı ortamdan soyutlanmamayı öğretecek,bu ne ya ıyyy çocukmusunuz olm ben gelmem ben yapmam tavrını hayatımdan çıkartacak kankalar aranıyooooorrr ! müracat hayatıma ;)
Yorumlar
Yorum Gönder